τρεμέλ(λ)α

η, Ν

βοτ. πρωτοβασιδιομύκητας με ζελατινώδη σύσταση και χρυσοκίτρινο χρώμα ο οποίος αναπτύσσεται στα ξηρά κλαδιά τών πλατύφυλλων δένδρων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. tremella < νεολατ. tremella < λατ. ρ. tremo «τρέμω»].